Er zijn zoveel dagen verstreken voor ik me ertoe kon zetten om weer eens een blog te schrijven. Wat is dat toch? Waarom stel ik dat steeds uit, terwijl het zo heerlijk is! Het getik op de toetsen. Het spelen met de woorden en de zinnen. Het invullen van een korte reactie op LinkedIn over de boeken die ik heb gelezen of wil lezen, geeft me al een blij gevoel. Wat heb ik het schrijven gemist!
De gekte van alledag zorgt ervoor dat andere zaken voorrang krijgen op het schrijven van mijn eigen teksten. En zo’n blogje… het is zo geschreven. Wat zal ik eraan doen? Nog vroeger mijn bed uit? Op een ander tijdstip schrijven? Het is gewoon een kwestie van doen. Zoals het met alle zaken zo is. Zucht.
Als ik terugkijk op de afgelopen maanden. Er is zoveel gebeurd: leuke, spannende, en absoluut minder leuke dingen, die wel de moeite waard zijn om beschreven te worden. Zo is een vlinder voor mij nooit meer zomaar een vlinder. Maar daar schrijf ik een ander blog over.
Deze blog is geschreven. Wat geeft dat een gelukzalig gevoel.
Afbeelding: met dank aan Leandro De Carvalho via Pixabay